Μπυραρία

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ : Ρέντης

ΟΝΟΜΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΥ: Biri Biri

ΚΟΥΖΙΝΑ: Υποτίθεται Μπυραρία

Πλέον: έκλεισε !!! 

Η βρόχα έπεφτε straight through….Και τα φωτάκια από τα χριστουγεννιάτικα δέντρα και τις βιτρίνες λαμπίριζαν ακόμα…Το κρύο τρύπαγε κόκαλα….Ώρα 9 το βράδυ….και εμείς ακόμα ψωνίζαμε….Ό, τι βρίσκαμε μπροστά μας…Είχαμε βλέπεις ξεκινήσει από το πρωί για να πάμε στην Ερμού να δούμε το δέντρο…Μόνο αυτό δεν αγοράσαμε γιατί απλά δεν το πουλούσαν….Στο τέλος δεν είχαμε λεφτά ούτε για τα οδοιπορικά μας για τον Πειραιά ….Ευτυχώς που είχαμε αυτοκίνητο….

Καταλήξαμε στου Ρέντη...μπήκαμε στο Village και από παντού μας έρχονταν μυρωδιές….Εγώ ήθελα λουκάνικα. Εκείνη Ποπ-Κορν… Τελικά φάγαμε λουκάνικα. Μαύρη η ώρα και στιγμή.

Μπήκαμε στο εστιατόριο, καθίσαμε και ανακαλύψαμε οτι τίποτα δεν έχει αλλάξει εκεί μέσα. Μόνο το όνομα του. Το παλιό μεξικάνικο μεταμορφώθηκε εν νυκτί σε μπυραρία. Με μια κίνηση ΜΑΤ. Απλά άλλαξε ταμπέλα και ονομασία. Μέσα εξακολουθούσαν να υπάρχουν τα ίδια χρώματα, τα ίδια καθίσματα, η ίδια διακόσμηση…

Ο κατάλογος ήταν τρομερά εμπνευσμένος…Τα ίδια και τα ίδια. Ότι έχετε φάει στις κατά καιρούς μπυραρίες που έχετε πάει τα ίδια θα φάτε και εδώ…Βέβαια λίγο πιο κρύα. Γιατί όταν οι άνθρωποι εκεί μιλάνε για κρύα πιάτα κυριολεκτούν. Τώρα τι σχέση έχει το κρύο πιάτο με το ψητό λουκάνικο είναι ρητορικό ερώτημα.

Μια ευγενική κοπέλα, με όμορφο χαμόγελο μας ρώτησε αν θα θέλαμε να μας φέρει nachos. Είχαν ξεμείνει κάτι σακούλες από τότε που ήταν μεξικάνικο. Το δεχτήκαμε.. Ευγενικοί οι  άνθρωποι μας κερνάνε κι όλας.

Τα nachos  ήρθαν αμέσως μετά την παραγγελία μας. Ενα μπολάκι γεμάτο τρίματα. Ούτε ένα ολόκληρο για δείγμα. Τα φάγαμε όπως τα σπουργίτια. Σαλιώναμε τα δάχτυλα μας και τα πιάναμε.

Στη συνέχεια ήρθε ένα πλατό με λουκάνικα, κοτόπουλο 2 μπεφτεκάααακια και σάλτσες. Αν κάποιος ήταν κακός θα έλεγε ότι είχε ξεμείνει από το μεξικάνικο. Εγώ που είμαι καλός άνθρωπος λέω ότι ήταν απλά κρύα. Ξεκινήσαμε να τρώμε και έφτασε και η γερμανική πατατοσαλάτα και τα μανιτάρια. Η γερμανική πατατοσαλάτα  ήταν απλά μια πατατοσαλάτα, αδιάφορη. Τα μανιτάρια ήταν ωραία. Η ποικιλία του μαγαζιού από μπύρες ήταν μεγάλη, με πολλές επιλογές και ενδιαφέρουσες ετικέτες. Πήραμε 3 διαφορετικές και μας άρεσαν και οι τρείς. Βέβαια ξέρουμε να διαλέγουμε και εμείς έτσι?

Η αλήθεια είναι το περιβάλλον δεν σε καθήλωνε. Ήθελες να φύγεις. Όταν όμως ήρθε ο λογαριασμός μείναμε….Στον τόπο!!!

Δεν θα πω τιμή γιατί μας διαβάζουν μικρά παιδιά και καρδιοπαθείς..

 Ένα μόνο θα πω. Τα nachos μας τα χρέωσαν 2 ευρώ κατά άτομο.

-«Εγώ σου έλεγα να πάρουμε ποπ-κορν» πέταξε την κακία της η άλλη.

-« Προχώρα, μη μιλάς και μην κοιτάς πίσω σου» είπα καθώς απομακρυνόμασταν……