Η Κουζίνα Ποιάς Μαμάς;

Επειδή στο θέμα του φαγητού πλέον δεν εμπιστεύομαι κανέναν...
Παραθέτω άλλο ένα άρθρο της Ελένης Ψυχούλη...
Πόσες φορές φίλοι και φίλες χρισμένοι "food critics" μου κριτικάρουν ψαροταβέρνα που δεν είχε καλούς κεφτέδες (Ήμαρτον θεέ μου...) όπως επίσης δεν έχουν βρει καλή σαλάτα λαχανικών (Ήμαρτον στο τετράγωνο...) !!!  

Της Ελένης Ψυχούλη...

«Φάγαμε υπέροχα, μου εμπιστεύεται φίλη ομοϊδεάτισσα και ομοούσια σε θέματα γεύσης. Όλα μαμαδίστικα. Κεφτεδάκια σαν της μαμάς, γεμιστά λες και τα έφτιαξε η μαμά σου, κατσικάκι λαδορίγανη σαν από χεράκια μανούλας». Τόση μητρότητα μέσα σε μια πρόταση με έπεισε να πάρω τα βουνά της ταβέρνας, η οποία, κατά τα ενθουσιώδη λεγόμενα, ως μοναδικό της ελάττωμα έμοιαζε να έχει την-εξοχική-της απόσταση. 

Στο δια ταύτα, έμεινα με την όρεξη και την απαντοχή, κι έναν εκνευρισμό επιπλέον για τα έξοδα της Αττικής και το χάσιμο πολύτιμου χρόνου από την πολυτάραχη ζωή μου. Μια φάβα χωρίς ένα κατιτίς να την αναστήσει, ένα κατσικάκι νερομπλούμ, κάτι γεμιστά που παρόμοια μπορεί μόνο να σου πετύχουν στο όγδοο τάγμα πεζικού στον Έβρο. Και τα’βαλα άλλη μια φορά με τον εύπειστο εαυτό μου, που ενώ για τίποτα στον κόσμο δεν θα πήγαινε ούτε μέχρι το δίπλα τετράγωνο για τον κεφτέ της δικής μου μαμάς, που με τη μαγειρική έχει ψυχρανθεί εκ γεννετής, πήρε τους μακρινούς δρόμους για την κουζίνα μιας άγνωστης μάνας με ανάλογο ταλέντο. 

Κάπου εκεί συνειδητοποίησα τη διάσταση γαστρονομικής τρέλας που έχει αποκτήσει εσχάτως η «μαμαδίστικη» γεύση. Εκεί που παλιά άλλα αναζητούσαμε σε μια έξοδο, τώρα όλοι έχουμε ανάγει σε αξίωμα την επίκληση της μητρότητας, η οποία όταν αναφέρεται στη γεύση, ταυτίζεται με το νόστιμο, το άριστο, το «αξίζει τον κόπο». Αν ζούσε ο Φρόυντ, ίσως να μετέφραζε το φαινόμενο σαν λαχτάρα για μαζική επιστροφή στη μήτρα εν όψει των δύσκολων καιρών. Μπορεί και πάλι να είναι η ανάγκη που γίνεται φιλοτιμία, καθότι συνήθως η κουζίνα της-γενικώς-μαμάς δεν κοστίζει ακριβά κι επιπλέον διαθέτει την οικειότητα των συνταγών που όλοι ξέρουμε και πάντα θα εμπιστευόμαστε. 

Ωστόσο, ορκίστηκα να μην ξαναπέσω θύμα και της δικής μου λαχτάρας για κάτι σπιτικό. Την επόμενη φορά θα ζητήσω πιστοποιητικό και εξωνυχιστική ανάλυση των μυρωδικών ενός κεφτέ, καθότι ως γνωστόν, όλες οι μαμάδες δεν μαγειρεύουν καλά και η μητρότητα δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε νοστιμιά με τη βούλα.

Πηγή: http://www.pirouni.gr/