Περί Μπύρας

Ω  !  Μεγάλη Νινούρτα δώσε τους καρπούς σου στην Νιντάμπα για να μας χαρίσει το θείο χρυσόξανθο χυμό της.

Περίπου τέτοιες  ευχές έκαναν οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι στις θεές Νινούρτα (του Κριθαριού) και Νιντάμπα (της μπύρας).  Το απλό συμπέρασμα είναι ότι το κριθαρένιο ποτό αν δεν είναι αρχαιότερο είναι οπωσδήποτε συνομήλικο του κρασιού.

Στην αρχαία Αίγυπτο ήταν πολύ διαδεδομένη η  μπύρα και χρησιμοποιείτο και  ως καλλυντικό.  Το έδιναν ακόμα και  στους σκλάβους κτίστες των πυραμίδων  για να καρδαμώνουν.  Στην αρχαία Ελλάδα το αφέψημα κριθαριού ήταν γνωστό και συχνά πυκνά χρησιμοποιείτο ως φάρμακο.

Με το χρόνο  η τεχνική παρασκευής του κιτρινόξανθου  ποτού βελτιώθηκε για να φθάσει στις μέρες μας διάφανο με πλούσια  γεύση μέσα σε πανέμορφα ποτήρια  σε μας για να μας προσφέρει  δροσιά, ξεδίψασμα, υγεία και χαλάρωση. Τι περιέχει όμως μια μπύρα  ; 

Όπως εύκολα μπορείτε να φανταστείτε στην ουσία είναι νερό.  Με λίγα λόγια τα 100 γραμ μπύρας περιέχουν 92 γραμ νερό περίπου.

Το δεύτερο  συστατικό είναι το αλκοόλ.  Μια  ξανθιά μπύρα περιέχει περίπου 4-4,5 γρ αλκοόλ .  Βέβαια ορισμένες μπύρες φθάνουν μέχρι και 6,5-8% αλκοόλ.

Η περιεκτικότητα του αλκοόλ σε μια μπύρα αναγράφεται  πάντα στην ετικέτα.

Περιέχει επίσης, ως είναι φυσικό διοξείδιο του  άνθρακα.   Μια και στην ουσία  είναι ανθρακούχο ποτό έχει άφθονα ιχνοστοιχεία και βιταμίνες του  συμπλέγματος Β καθώς και Α, D, Ε.

Επί πλέον αυτού, περιέχει οξέα φρούτων και γαλακτικά  οξέα που δρουν ευεργετικά στον ανθρώπινο  οργανισμό. 

Η θερμιδική  αξία της μπύρας είναι 500 kcal/lt.

Η μπύρα είναι  ένα ποτό ζύμωσης που βασίζεται  στην Βύνη.  Η βύνη δεν είναι  τίποτα άλλο παρά καρποί κριθαριού που έχουν διαβραχεί, έχουν βγάλει τα φύτρα τους και στην συνέχεια έχουν στεγνώσει και ξηρανθεί.

Τέλος η ξηρά βύνη ανακατεύεται με νερό, μαγιά  και  ζυμώνεται σε μπύρα.  Πολλές μπύρες εμπλουτίζονται με λυκίσκο ο οποίος περιέχει ευχάριστες πικραντικές ουσίες που της δίνουν αυτή την ευχάριστη υπόπικρη γεύση που δροσίζει το στόμα και σταματάει την δίψα. 

Η σημερινή ανάπτυξη της τεχνολογίας και τα ιδιαίτερα  γούστα κάθε λαού που την ανέπτυξε δημιούργησε μια τεράστια ποικιλία από μπύρες διαφόρων χρωμάτων αλλά και γεύσεων.  Σκεφθείτε ότι στις μέρες μας η γεύση και το άρωμα της μπύρας πολλές φορές εμπλουτίζονται, εκτός από λυκίσκο, με χυμούς φρούτων αλλά και ποικιλία μπαχαρικών.

Ας δούμε μαζί όμως τις μεγαλύτερες κατηγορίες μπύρας ανά τον κόσμο.

Pilsener, Pilsner,  Pils.  Η πιο διαδεδομένη κατηγορία μπύρας ανά τον κόσμο.  Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία η παραγωγή του τύπου αυτού πρέπει να καλύπτει το 70% της παγκοσμίου παραγωγής.

Το όνομά της  οφείλει στο ομώνυμο χωριό  της Τσεχίας Pilsen. Το χρώμα της είναι ανοικτό ξανθό, το άρωμά της παραπέμπει σε λουλούδια του αγρού που έχουν μια λεπτή υπόπικρη γεύση. Το αλκοόλ της κυμαίνεται από 4,5 – 6%.

ΟΙ μπύρες Pilsen είναι υπό κατηγορία των Lager. Lager.  Η κατηγορία τούτη είναι η μεγαλύτερη της παγκόσμιας παραγωγής.  Καλύπτει το 90% της παγκόσμιας παραγωγής.  Πρόκειται για μπύρα χαμηλής ζύμωσης και έχει 10άδες υποκατηγορίες.  Το χρώμα της κυμαίνεται από ξανθό έως σκούρο και πατρίδα της είναι η Νότιος Γερμανία και ειδικότερα η Βαυαρία. Ale.    Ο τύπος της μπύρας που αγαπούν και παρασκευάζουν στην Αγγλία.  Είναι μπύρα υψηλής ζύμωσης με άρωμα πλούσιο, φρουτώδες με τόνους μπαχαρικών και έντονη την εμφάνιση της καραμέλας.

Φυσικά υπάρχουν πολλές υποκατηγορίες με ουσιαστικές  διαφορές στο χρώμα και την  γεύση. 

Bock.   Γερμανική μπύρα, δυνατή σε αλκοόλ περίπου 6,5% χαμηλής ζύμωσης. Με ισχυρή παρουσία των αρωμάτων της κριθαροβύνης.  Βαθύ χρυσό χρώμα και ενίοτε σκούρα έως και μαύρη. Red  Ale.     Κόκκινη μπύρα που το χρώμα της οφείλει σε ειδικές βύνες που προέρχονται από την Αυστρία.  Ξινούτσικη γεύση που οφείλεται στις ζύμες. Stout.   Ιρλανδέζικη μπύρα διαδεδομένη πλέον στα πέρατα του κόσμου.  Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες Stout.  Η  dry, dry stout, double stour  και η Imperial.  Το αλκοόλ κυμαίνεται από 5,5% έως 10,5% στην Imperial.

Trappist.  Μπύρες Π.Ο.Π. (Προϊόντα με ονομασία προέλευσης).  Κατασκευάζονται αποκλειστικά σε 6 μοναστήρια Τραπιστών μοναχών ανά τον κόσμο εξ ων 5 στο Βέλγιο και ένα στην Ολλανδία.  Πρόκειται για μπύρες διπλής και μακράς ζύμωσης.   Το χρώμα τους μπορεί να είναι από ξανθό  έως καστανό.  Μετά την πρώτη κλασική ζύμωση ακολουθεί και δεύτερη ζύμωση εντός της φιάλης.  Το πώμα τους προσομοιάζει με αυτό της Champagne.  Κατά την Παρασκευή τους προστίθενται διάφορα μπαχαρικά σε μικρές δόσεις για να τους δοθεί το πλούσιο χαρακτηριστικό τους άρωμα.

Dubbel & Trippel.  Όπως και οι μοναστηριακές μόνο που δεν φτιάχνονται σε μοναστήρια αλλά σε ελεύθερα ζυθοποιία.

Οι   Dubled έχουν οινόπνευμα μέχρι 7,5%, ενώ οι Triple μέχρι και 10%.

Πίνοντας  και τρώγοντας  με μπύρα

Είναι γεγονός  ότι η μπύρα είναι το απόλυτο  ξεδιψαστικό ποτό.   Η  έλλειψη  ζακχάρων, η υπόπικρη γεύση, το πιπεράτο ανθρακικό έχουν όλα τα προσόντα να σε ξεδιψάσουν.

Όμως η χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ σε προκαλεί εύκολα να υπερκαταναλώσεις μπύρα.  Έτσι οι θερμίδες έρχονται εύκολα (500 kcal ανά λίτρο).

Τις φυλάτε πάντα  όρθιες και όχι ξαπλωτές όπως το κρασί.  Τις κρυώνετε ήρεμα στο  ψυγείο και τις απολαμβάνετε σε διάφορα  είδη ποτηριών ή ακόμα και από  το μπουκάλι.

Τις αδειάζετε  ήρεμα στο ποτήρι προσέχοντας  να κάνετε ένα στεφάνι αφρού πάχους 1 εκατοστού περίπου.  Να θυμάστε ότι οι γνώστες Γερμανοί λένε.  «Αν η μπύρα δεν αφρίσει στο ποτήρι, θα αφρίσει στο στομάχι».

Συνοδεύουν ευχάριστα  ψητά κρέατα, τυριά και κυρίως αλλαντικά.  Στις μέρες μας και στην χώρα μας  πίνονται πολύ το καλοκαίρι και συνοδεύουν τα πάντα.

Πηγή: http://ntomatagemisti.gr